Wij
Bewoners van de gebieden waar de wolf zich nu gevestigd heeft.
constateren dat:
- de terugkeer van de wolf in Nederland vanuit ecologisch perspectief een bijzondere ontwikkeling is. Maar wij met onze kinderen en dieren door de exponentiële groei van het aantal wolven en door de verandering van hun gedrag, nu onder voortdurende dreiging van de wolf leven.
- de snelle groei van het aantal wolven niet alleen leidt tot meer schade in de veehouderij; inwoners van landelijke gebieden ervaren een toenemend gevoel van onveiligheid. Het gaat ons als bewoners op het platteland niet om een strijd tégen de wolf maar wel om een veilig woon- en leefgebied.
- de huidige maatschappelijke onrust onderstreept dat de huidige beschermingsstatus niet langer in balans is met de leefbaarheid in het landelijk gebied.
Concretiserend:
- de wolf niet schuw meer is, hij benadert mensen met (aangelijnde) honden actief.
- de wolf helaas niet meer alleen in de natuur leeft zoals veel mensen nog lijken te denken, maar zich inmiddels prima thuis voelt bij en in onze woonwijken. Er zijn aanvallen op mensen en honden aan de overkant van de straat…
- kinderen als gevolg daarvan niet meer op straat of in de tuin kunnen spelen en we onze honden niet meer zonder verdedigingsmiddelen tegen de wolf uit kunnen laten, wat de dagelijkse leefbaarheid in onze woonomgeving ernstig aantast.
- de zorgen, angst, spanning en machteloosheid ons leven beheersen: hoe kunnen we onze kinderen en huisdieren beschermen?
- de heide na meerdere aanvallen door wolven op schapen en honden niet meer begraasd wordt. Het heidegebied aan de rand van ons dorp zal zonder begrazing overwoekerd worden door bomen en grassen en over een aantal jaren dus niet meer zal bestaan.
- de wolf is een verdienmodel geworden. Adviseurs, wolvenreizen en -excursies, afrasteringsbedrijven, gesponsorde en door de overheid gesubsidieerde natuurorganisaties, veel mensen verdienen grof geld aan de wolf. Ten koste van ons als bewoners van een gebied wat nu overgenomen is door de wolf.
- de polarisatie toe neemt. Waar sommigen de wolf zien als natuursymbool en/of verdienmodel, ervaren anderen hem als directe bedreiging. Dit leidt tot spanningen in de maatschappij.
- de zelfbenoemde ‘experts’ hadden het steeds weer bij het verkeerde eind. Volgens hen zou de wolf schuw blijven, niet in de buurt van mensen komen, maar een enkele keer een schaap aanvallen, niet over hekken springen, enzovoorts. De praktijk haalt hun uitspraken keer op keer in.
- er tegelijkertijd (te) weinig naar mensen geluisterd wordt die dagelijks met de wolven samenleven. Die weten wat er werkelijk speelt. Erken dat er een urgent en ernstig probleem is met betrekking tot de veiligheid van mens en dier op het platteland!
en verzoeken
de onverantwoorde afwachtende houding los te laten en de Europese habitatrichtlijn te volgen, dat wil zeggen de beschermde status van de wolf te verlagen en dan maatregelen te nemen om de overlast te beperken en wij weer veilig met de wolf kunnen samenleven.